Türkiye’de azımsanmayacak bir nüfusu oluşturan Aleviler, Türkiye tarihinde uzun yüzyıllardır
yer alırlar. Daha çok XVI-XVIII. yüzyıllardaki Osmanlı-Safevi siyasi çekişmeleriyle gündeme
gelmiş olsalar da, Alevilerin Türkiye tarihindeki yeri Büyük Selçuklulara kadar dayanır.
Ancak bu tarih yeterince araştırılmış değildir. Gelişen teknoloji ve iletişim ağlarının
oluşturduğu küreselleşme sonucunda, bin dokuz yüz seksenlerden sonra bir “Alevi uyanışı”
gerçekleşmiştir. Bu çalışma, son dönemlerde hem Türkiye’de hem de yurtdışında yoğun ilgi
odağı olan Alevilik ile ilgili yapılmış ve İngilizce yayınlanmış kaynakları irdelemektir. İngilizce
yayınlanan araştırmaların sadece Alevilerin toplum yapıları, tarihi ve dini gelenekleri ile
ilgilenmediği, özellikle yurt dışındaki Alevilerin de uyum ve kimlik sorunlarını ele aldığı
sonucuna varılmıştır
As a religious ethnic group that covers a considerable number of Turkish population, the
history of Alevis goes back to the Ottoman-Safavid conflict in the 16th and 18th centuries. The
history of Alevis, however, has not been well recorded, and relevantly researched. Starting
from the 1980s, and due to the developing communication technologies and globalization, it
has been possible to talk about an “Alevi revival” since the 1980s. This study aims to review
the large bulk of research that is done on Alevism since the 1980s. The achieved results
display a deep concern with Alevis in contemporary life, their history, traditions and beliefs
as well as identity and integration problems of the Diasporas
