Graham Swift's waterland as historiographic metafiction

Abstract

Bu tez, Graham Swift'in romanı Su Diyarı'nı Linda Hutcheon'un tarihsel üst kurmaca kavramı ışığında postmodern tarihi roman olarak incelemeyi amaçlar. Temelde, bu teori tarihin kurmaca olduğunu ve saf gerçekliği sunamayacağını söyler. Bu fikirlerin ışığında, bu çalışma Graham Swift'in romanı ana karater ve ayrıca tarih öğretmeni ve romandaki tek anlatıcı olan Tom Crick üzerinden Su Diyarı'nın tarihi üst anlatı olarak görmediğini ileri sürmektedir. Özdüşünümsel bir anlatıcı olarak, özgönderimsel bir metinde, Tom Crick ilk olarak tarih, hikâye, gerçeklik, ilerleme ve masal gibi kavramların anlamlarını bulanıklaştırır. Sonrasında, tarihi gerçeklerin uygunluğu üzerindeki çelişkili varsayımları okuyucuda kafa karışıklığına yol açar. Günahlarından arınma adına, hikâyeleri yoluyla gerçekleri saptırması kendi dışında hiç bir kimsenin işine yaramamaktadır. Sonuç olarak, bu çalışmayla Tom Crick'in nasıl güvenilmez bir anlatıcı ve tarihçi olduğu ve tarihsel gerçekliklerin Swift'in bu postmodern tarihi romanında objektif olarak temsil edilemeyeceği ortaya konmuştur.

This thesis aims to analyze Graham Swift's Waterland as postmodernist historical novel in the light of Linda Hutcheon's concept of "historiographic metafiction". Principally, the concept of historiographic metafiction suggests that history is a construction and cannot present facts objectively. In the light of these ideas, the study argues that Graham Swift's Waterland undermines history as a grand narrative through the main character Tom Crick, who is a history teacher and the only narrator in the novel. As a self-reflexive narrator, in a self-referential text, Tom Crick primarily blurs the definitions of history, story, reality, progress and fairy-tale. Furthermore, his paradoxical accounts on the relevance of historical facts create confusion in the reader. His distortion of reality through his stories as a means of redemption does not prove to be helpful except for himself. Thus, it is questioned by the present study in what ways Tom Crick is an unreliable narrator and a true historian, and shown that historical facts are not represented objectively in Swift's postmodern historical fiction.