Kent içerisinde giderek artan bir biçimde kentlinin özgür kullanımının dışına itilen mekanlarla karşılaşılmaktadır. Bu itiliş -özgür kentsel kullanımın terkedilmeye zorlanması- aynı
zamanda iktidar aygıtlarının kontrol edebildiği mekanlar ya da mekansal donatılar tarafından işgal edilmiş gündelik hayat anlamına gelmektedir. Bu durum erkin, kent içinde bir tür
türdeş, sıkıcı ve steril mekanlar oluşturma girişimi olarak değerlendirilebilir. Erk, çeşitlilikten yalıtılmış, sayısal kontrol mekanizmaları ile fiziksel takibin olası kılındığı ve her türlü
sosyal etkileşim derinliğinin azaltıldığı, bu mekanizmaların işletilemediği durumda fiziksel
erişimin engellendiği bir mekanlar dizisi (dizge değil) ya da kent düzlemi (örüntü değil)
oluşturma eğilimindedir. “Heterotopik” mekanların, erk tarafından sönümlendirilmesi girişimiyle karşı karşıya kalındığı aşikardır. Bu bağlamda, Foucault’nun “Heterotopia” ve Lefebvre’in “Heterotopy” kavramları, kentin özgür ve kamusal alanlarını yeniden okuyabilmek
için elealınabilir mi? Farklılığın mekanını tarifleyen bu kavramlar sanki aynı durumu tarifliyor gibi gözükseler de aralarında net ayrımların olduğu belirlenmiştir. Bu makale farklılığın mekanının ayrımını bütüncül bir bakışla ortaya çıkarma girişimidir. Bu metin, farklılığın mekanlarının yeniden okunabilmesi ve kentsel yaşantının kaybolan özgür yanının yeniden görülmesi gereğinin dillendirilmesi için yazılmıştır
In the city, it is increasingly encountered the spaces that are pushed out of the free use of the
citizens. This push out procedure – the force to abandon the free use of urban space- also
indicates that everyday life occupied by spaces or spatial facilities controlled by state apparatuses. This situation can considered as an attempt of power to create homogeneous, boring
and sterile spaces in the city. Power tends to create a sequence of spaces (not system) or an
urban environment (not pattern) where not only the physical control is possible by the digital
control mechanisms, but also isolated from diversity, and the decreased depth of social interactions. In the place where the follow-up mechanisms cannot operate, power tends to inhibit
physical accessibility. It is obvious that "heterotopic" spaces are in an extinguishing process
by power. In this context, could the concepts of "Heterotopia" of Foucault and "Heterotopy"
of Lefebvre taken into the consideration to be able to revaluate/reread liberated and public
spaces of the city? Although these two concepts seem to describe the “space of difference”, it
is designated there are clear distinctions between them. This article is an attempt to unfold
the differentiation of the “space of difference” within a holistic approach. This text is written
to re-read the spaces of difference and to recount the disappearing liberated side of urban life.
