Bilindiği üzere, 2008-2009 küresel finans krizi Türk ekonomisini de etkilemiş; ileride karşılaşılabilecek potansiyel krizlerin önlenebilmesini teminen birtakım makroihtiyati politikaların benimsenmesini gerektirmiştir. Bu kapsamda, tez çalışmasında söz konusu politikalardan biri olan kredi-değer oranının gayrimenkul piyasalarından kaynaklanan sistemik risklerin azaltılmasındaki etkinliğinin geleneksel ve İslami bankalar açısından karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Buna göre, konut finansmanı sistemi geleneksel ve İslami bankalar için ayrı ayrı irdelenmiş ve söz konusu sistemde kredi-değer oranına ilişkin düzenlemelerin etkisi ortaya konmuştur. Çalışmada, geleneksel ve İslami bankalar tarafından kullandırılan konut kredilerinin miktarı ve takibe dönüşüm miktarları ile kredi-değer oranı politikası arasındaki ilişkiler fark testleri, Chow testleri ve regresyon analizleri yordamıyla açıklanmıştır. Kredi-değer oranının uygulanmadığı dönemler ile uygulandığı dönemlerin söz konusu testlerle mukayese edilmesi sonucunda elde edilen bulgular, kredi değer oranı düzenlemesinin konut kredilerinin miktarı ve takibe dönüşüm miktarları üzerindeki etkilerinin geleneksel bankalarda İslami bankalardakinden daha anlamlı olduğunu göstermektedir.
As it is known, the global financial crisis through 2008-2009 in the world had also affected Turkish economy. This crisis pushed Turkey to implement the macro-prudential policies to avoid potential future crises. In that respect, this thesis aims at examining the effectiveness of LTV policy in reducing systemic risk arising from property markets, and to examine if it has the same impact for conventional and Islamic banks in Turkey. For this purpose, housing finance in conventional and Islamic banks are reviewed, and impact of LTV policy in conventional and Islamic banks in Turkey is explained. Further, the relationship between the amount of housing loans and their delinquencies in conventional and Islamic banks and LTV policy is analyzed with tests of difference, Chow test and time-series regressions between the non-LTV period and LTV-period. These tests show that the response of the amount of housing loans and mortgage delinquency to LTV intervention in conventional banks is greater than in Islamic banks.
