Yönlendirme sistemi, bir ortamda navigasyon ve hedef bulma verimliliğini artırmayı amaçlayan bir takım araçlar ve tasarım konseptleridir. Bu nedenle, tasarımcılar ve araştırmacılar, yapılı çevrede mümkün olan en iyi deneyimi sağlamak için özel dikkat göstermelidirler. Bu çalışmanın amacı, Çankaya Üniversitesi, Ankara'daki yön bulma stratejisinin, bireylerin bireysel faktörlerine göre hedeflerine ulaşma zamanını ve kayıp zamanlarını ölçerek değerlendirmektir. Örneklem grubu üniversite yerleşkesinde bulunan kırk dört katılımcıdan oluşmaktadır. Deney, zorlaşan ve başlangıç noktasından uzaklaşan dört varış noktasını bulmaktan oluşmaktadır. Deneyden sonra katılımcılara üniversite binasında uygulanan yön bulma sistemini değerlendirmek için bir anket uygulanmıştır. Sonuçlar, üniversite binasında uygulanan mevcut işaret sisteminin yetersiz, çok küçük ve anlaşılabilir olmadığını göstermiştir. Bulunan bir çok simge, çoğu katılımcıya hedeflerini bulmalarında yardımcı olmuştur. Milliyete (Araplar ve Türkler) göre algılanan hedef zorlukta önemli farklılıklar bulunmuştur. Korelasyon analizi, dört varış noktasından üçünün saptanması zorluğunun milliyet ile negatif bir orta düzeyde korelasyona sahip olduğunu ve Türk katılımcıların hedefleri daha zor bulduklarını göstermiştir. Bu çalışma, ek yönlendirme işaretlerin ve simgelerin üniversite binasının yön bulma sistemine entegre edilmesi gerektiğini önermektedir.
The wayfinding system is a set of tools and design concepts that aim to increase the efficiency of navigation and destination finding within an environment. Therefore, designers and researchers need to pay special attention in order to provide the best possible experience within the built environment. The aim of this study is to evaluate the wayfinding strategy at Çankaya University, Ankara by measuring the individual's time to reach a destination and the number of times getting lost with respect to individual factors. The sample group consisted of forty-four participants who performed an experiment in the university campus. The experiment consisted of finding four destinations varying in complexity and the distance from the starting point. After the experiment the participants filled a questionnaire to evaluate the wayfinding system implemented in the university building. The results showed that the current signage system implemented in the university building is insufficient, as they are described as very small, not visible and not understandable. Several landmarks that were available helped many participants find their destinations. There were significant differences in perceived destination difficulty based on nationality (Arab and Turkish). The correlation analysis showed that perceived difficulty of finding three of the four destinations has a negative medium correlation with nationality, indicating that Turkish participants found the destinations more difficult to find. This study suggests that additional signage and landmarks should be integrated into the wayfinding system of the university building.
