Bu çalışmanın amacı, Downey ve Feldman (1996) tarafından kaygılı bir şekilde
reddedilme beklentisi içinde olma ve reddedilme konusunda çabuk algı geliştirme ve aşırı
tepkisel olma eğilimleri olarak tanımlanan reddedilme duyarlılığını ölçmek amacıyla
geliştirilen Reddedilme Duyarlılığı Ölçeğinin (RDÖ) psikometrik özelliklerini Türk
örnekleminde incelemektir. RDÖ, iki ayrı çalışmada üniversite öğrencileri (N = 715)
tarafından doldurulmuştur. Ayrıca, ölçeğin yordayıcı geçerliğini test edebilmek amacıyla
birinci çalışmanın örneklemindeki katılımcılar (N1 = 407) arkadaşlık kalitesi ve yakın
ilişkilerde bağlanma stilleri ölçeklerini; ikinci çalışmanın örneklemindeki katılımcılar ise (N2
= 308) olumsuz romantik partner davranışlarına yapılan sorumluluk atıfları ve değişken
özsaygı ölçeklerini doldurmuşlardır. Belirtilen iki örneklemden toplanan veriler kullanılarak
18 maddelik orijinal ölçeğin yapı geçerliği ayrı ayrı test edilmiş ve çapraz geçerlik analizleri
yapılmıştır. Faktör analizleri, Türkçeye uyarlanmış orijinal 18 maddeden oluşan ölçeğin, iç
tutarlılığı yüksek tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, yordayıcı
geçerliği destekler biçimde, reddedilme duyarlılığının bağlanma kaygısı ve kaçınma, değişken
özsaygı ve olumsuz romantik partner davranışlarına yapılan sorumluluk atıfları ile olumlu
yönde; arkadaşlık kalitesi ile ise olumsuz yönde ve anlamlı düzeylerde ilişkili olduğu
bulunmuştur. Bulgular, Türkçeye adaptasyonu yapılan ölçeğin geçerli ve güvenilir bir ölçüm
aracı olduğunu göstermiştir. Sonuçlar, ölçeğin geliştirmesine yönelik önerilerle birlikte
tartışılmıştır.
This study examines the psychometric qualities of the Rejection Sensitivity
Questionnaire (RSQ) on a Turkish sample. Downey and Feldman (1996) developed the RSQ
to assess rejection sensitivity and they conceptualized it as a tendency to expect anxiously to
be rejected and having proclivity to perceive and overreact to rejection cues. University
students (N = 715) rated RSQ in two different studies. Additionally, the participants in the
first sample (N1 = 407) completed friendship quality and attachment styles measures whereas
the participants in the other sample (N2 = 308) completed the responsibility attributions for
negative partner behaviors and unstable self-esteem measures to test the predictive validity of
the RSQ. Factor analyses showed that the 18-item questionnaire has a stable single factor
solution with high reliability. Confirmatory factor analyses confirmed one factor solution
consistently in two samples providing evidence for cross-validation of the RSQ. In support of
the predictive validity, rejection sensitivity was found to be associated negatively with
friendship quality and positively with unstable self-esteem, responsibility attributions for
negative partner behavior, and anxious and avoidant attachment styles. The findings revealed
that Turkish RSQ was a valid and reliable measure. The results were discussed along with the
suggestions to improve the scale in line with the culture.