Affiliation of Archaeological Sites and People:Case Studies on Interpretation and Presentation Approaches

Abstract

Archaeological heritage sites are one of the most trustworthy sources of our cultural and sociological history. Thus, once the archaeological heritage comes to daylight after centuries of darkness, they would like to connect with people immediately to pass the information they have been carrying. Hence, the bonding needs a catalyst in order to reflect the spirit of the place. This catalyst is called “interpretation and presentation”. Many approaches from excavating and presenting to virtual off-site tours have been used from the first archaeological excavation to now. These methods go beyond the physical representation of the site solely but help its audience to comprehend its spirit. In this study, three archaeological sites from different countries are investigated in terms of their interpretation and presentation methods. These sites are Colonia UlpiaTraiana (Archaeological Park Xanten) in Germany, Ostia Antica in Italy and Çatalhöyük in Turkey. Having both distinct and common methods, these three sites provide an understanding how interpretation and presentation approaches place themselves as a communication tool between people and the archaeological site.

Arkeolojik alanlar kültürel ve sosyolojik kültürümüzün en güvenilir kaynaklarından olma özelliği göstermektedirler. Bu sebepten dolayı, bir kere arkeolojik miras yüzyıllar boyu süren karanlıktan sonra gün yüzüne çıktığında, taşıdığı bilgileri insanlara aktarmak için bağ kurmak istemektedirler. Bu bağın, alanın ruhunu yansıtması için bir katalizöre ihtiyacı vardır. Bu katalizör de “yorumlama ve sunum”dur. Arkeolojik alanlarda günümüze kadar kazıp bırakma yaklaşımından, arazi dışından sağlanan sanal turlara kadar birçok sunum yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntemler alanın fiziksel sunumunun ötesine geçerek ruhunu da okutmaya yarayan yaklaşımlar sunmaktadır. Bu çalışmada, farklı ülkelerden üç tane arkeolojik alan, yorumlama ve sunum yöntemleri çerçevesinden incelenmektedir. Bu alanlar, Almanya’daki Colonia Ulpia Traiana (Xanten Arkeoloji Parkı), İtalya’daki Ostia Antica ve Türkiye’deki Çatalhöyük’tür. Birbirinden hem farklı hem de kesişen yöntemlere sahip bu alanlar, arkeolojik alanlarda yorumlama ve sunum kavramlarının insan ve arkeolojik alan arasında iletişim aracı olarak nasıl konumlandığını anlamamıza yardımcı olmaktadır.