Vasiyete Konu Eşyanın Üçüncü Kişinin Mülkiyetinde Olması Durumunda Tedarik Vasiyetinin Yerine Getirilmesi

Abstract

Procurement legacy puts the obligor of legacy under the obligation of transferring the legacy object, which did not exist in the heritage at the time of opening the inheritance, to the legatee. The thing that is object of the procurement legacy might sometimes be under the ownership of the obligor of legacy and sometimes is accessible in the market. Even the thing pointed by the legator as the legacy object may also be in the possession of a third party. Subject of this study is on this last possibility regarding the procurement legacy. The first two probabilities are solely tied with meeting the obligations of the obligor of legacy by their own will whereas for the last probability cooperation of the third party is required. However there is no such mechanism to force that person for cooperation. When the need of meeting the legator’s last wishes is taken into consideration this arises as a problem. Portrayal of this problem and how was it solved by the law with the analysis of this problem solving constitute the aim of this study. Primarily general explanations regarding the procurement legacy were provided for conveying the attention on the problem’s weight and importance within the whole. After that in the case if the property, as the object of procurement legacy, is pointed by legator to being in the ownership of a third party the obligor of legacy’s obligation to transfer as a requirement of law is dwelled on and the topic is examined an subjected to a binary division whether the third party is willing to join the procurement or not.

Tedarik vasiyeti, vasiyet yükümlüsünü, mirasın açıldığı anda terekede bulunmayan vasiyet konusunu, vasiyet alacaklısına devretme borcu altına sokmaktadır. Tedarik vasiyetine konu olan şey, bazen vasiyet yükümlüsünün kendi mülkiyetinde olan, bazen piyasadan sağlanmaya elverişli bir şeydir. Vasiyet konusu şeyin bizzat mirasbırakan tarafından işaret edilmiş bir üçüncü kişide olması da mümkündür. Bu çalışmanın konusu da tedarik vasiyetine ilişkin bu son ihtimaldir. İlk iki ihtimalde vasiyet yükümlüsünün borcunu yerine getirmesi tamamen kendi iradesine bağlıyken son ihtimalde üçüncü kişinin işbirliğine ihtiyaç duyulmaktadır. Oysa onu böyle bir işbirliğine zorlayacak herhangi bir mekanizma yoktur. Mirasbırakanın son arzularını yerine getirme ihtiyacı da göz önünde bulundurulduğunda bu durum bir sorun olarak ortaya çıkmaktadır. Sorunun ortaya konulması ve Kanun’da nasıl bir çözüme bağlandığının incelenmesi ile bu çözümün değerlendirilmesi çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada öncelikle tedarik vasiyetine ilişkin genel açıklamalara yer verilerek sorunun bütün içindeki yeri ve önemine dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Daha sonra tedarik vasiyetine konu eşyanın, mirasbırakan tarafından işaret edilmiş belli bir üçüncü kişinin mülkiyetinde bulunması durumunda, vasiyet yükümlüsünün devir borcuna ilişkin kanuni düzenleme üzerinde durulmuş ve konu üçüncü kişinin tedarike katılmayı kabul etmesi ya da reddetmesi ihtimalleri bakımından ayrım yapılarak incelenmiştir.