Ceza hukukunda gönüllü vazgeçme kurumu

Abstract

5237 sayılı Türk Ceza Kanununda yapılan en önemli değişikliklerden biri de gönüllü vazgeçme hükümlerinin yeniden düzenlenmesi olmuştur. Kanun eskiden doktrinde ?etkin pişmanlık? olarak isimlendirilen durumu da gönüllü vazgeçme içinde düzenleyerek gönüllü vazgeçmenin alanını genişletmiştir. 765 sayılı TCK' da gönüllü vazgeçme sadece icra hareketlerinin devamı aşamasında ve eksik teşebbüs durumunda kabul edilmiştir. 765 sayılı TCK' ya göre ?etkin pişmanlık? olarak nitelendirilen haller ise tam teşebbüs aşamasında söz konusu olabiliyordu. 765 sayılı eski TCK' ya göre ?etkin pişmanlık? olarak nitelendirilen haller de bu sistemde gönüllü vazgeçme olarak kabul edilmiştir. Böylece suçun icra sürecindeki bütün aşamalarda gönüllü vazgeçme mümkün hale gelmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 36. maddesindeki düzenlemeyle 765 sayılı TCK döneminde yer alan, ihtiyariyle vazgeçme ve faal nedamet ayrımı kaldırılmıştır. Böylece 5237 sayılı TCK gönüllü vazgeçmeyle etkin pişmanlığı bir saymış ve aynı hükümlere tabi tutmuştur. Başka bir ifadeyle gönüllü vazgeçmenin kapsamı genişletilerek etkin pişmanlıkta dâhil edilmiş ve bu durumda da faile ceza verilmeyeceği hükme bağlanmıştır. İştirak halinde işlenen suçlarda gönüllü vazgeçme konusu 5237 sayılı kanunda yeniden ele alınmıştır. Bu kapsamda iştirak halinde işlenen suçlarda gönüllü vazgeçme hükmünün uygulanabilmesi için suç fiilinin TCK m. 35'e göre; ?cezalandırılabilir teşebbüs evresine girmesi? gerekir. TCK m. 41/1'de ?İştirak halinde işlenen suçlarda, sadece gönüllü vazgeçen suç ortağı, gönüllü vazgeçme hükümlerinden yararlanır.? denilerek TCK m. 36'ya atıf yapılmış, yalnızca gönüllü vazgeçen suç ortağının bu madde hükmü kapsamında değerlendirileceği hükmü getirilmiştir.

One of the most significant changes in the No: 5237 Turkish Penalty code is the regulation of the voluntarily giving up. Regulated the penalty code the aspect the doctrine was called effective regret in old time in voluntarily giving up and line of the voluntarily giving up is expand . Voluntarily giving up in the no 765 Turkish penalty code is accepted only the case of the more enforcement actions an incomplete attempt according to No: 765 Turkish Penalty Code in the case effective regret that could be in a full described as a initiative stage in that system. The code envisaged that voluntarily giving up is only possible that the perpetrator give up by his own free will. According to article 36 of the no: 5237 Turkish penalty code, discrimination of voluntarily giving up an effective regret include in the old penalty code be removed. This work is constituted of four sections and the result. In the first section the concept of voluntarily giving up, the legal nature of the voluntarily giving up and legislation of old and new penalty code and the difference between both of them are investigated. Historical transformation of legislation about voluntarily giving up has been discussed. In the second section the theories explaining basis of voluntarily giving up is explained. In the third section voluntarily giving up conditions, the theories about voluntaries, and special issue in vg. is analysed. And then in the fourth section argued that participated in crimes committed in voluntarily giving up.