Lord Byron is one of the extraordinary bards of the English Romantic Period. The Byronic Hero, who is recognized to be the mirror of Lord Byron’s inner-self and projection of his persona, is a legendary character. Lord Byron’s, Turkish Tales, which include the Byronic Hero, are written after his first excursion to the Orient and they are records of his experiences in the East. Turkish Tales, written in verse include; The Giaour, The Bride of Abydos, The Corsair, Lara, and The Siege of Corinth. These tales demonstrate Byron’s unbiased perception towards the Orient. In these tales, Byron tells about the ‘Other’ culture without drawing distinct lines between cultures and he criticizes the partial Western preconceptions. Since Byron has made the facts of his life and his experiences a central stand in his poetry he prefers facts rather than assumptions. Hence, he draws a picture of a unified world, in which the Orient and the Occident are integrated. However, he reaches the synthesis that differences and enmities which also ocur in the same world stem from the diseased, shattered, and discriminatory World view of the Western scholars. This picture which becomes concrete after his contact with the Orient has changed his life and thoughts. With his concrete experience in the Orient, as a Romantic Poet, Byron is purified from artificially constructed and imposed prejudices with his courage, agony and self-dedication; eventually, he rejuvenates and becomes a universal bard when he embraces the oppositions; the past and the future, the ideal and the real, the Orient and the Occident.
Lord Byron, İngiliz Romantik Dönemi’nin sıradışı ozanlarından birisidir. Lord Byron’ın iç benliğini ve ki_ili_ini yansıtan, ‘Byron kahramanı’, efsanevi bir karakter olarak bilinir. ‘Byron kahramanı’nı içeren ve Byron’ın Doğu’ya ilk ziyaretinden sonra yazılmı_ Turkish Tales isimli yapıt, orada edindiği deneyimlerinin kayıtlarından oluşmaktadır. Nazım tarzında yazılmış hikayelerden oluşan Turkish Tales’de The Giaour, The Bride of Abydos, The Corsair, Lara ve The Siege of Corinth adlı eserler bulunmaktadır. Bunlar, Lord Byron’ın ‘Şark’ a dönük, ön yargısız bakış açısını göstermektedir. Bu hikayelerde, Byron ‘diğer’ kültürden bahsederken Batılı ve yanlı tutumu eleştirerek, kültürler arasında kesin ve ayrımcı bir çizgi çizmez. Byron hayatının gerçeklerini ve deneyimlerini şiirinin ana unsurları olarak kabul ettiği için deneyimlere dayanan gerçekleri varsayımlara tercih etmiştir. Bu nedenle, Doğu ve Batı’nın birbiriyle bütünleştiği ve kaynaştığı bir dünya resmetmiş; bu uyum ve bütünlüğe karşın yine aynı dünyada ayrılıkların ve düşmanlıkların varlık sebebinin Batılı aydınlarca yaratılmış ayrışık, parçalanmış ve hasta bir dünya görüşünden kaynaklandığı sentezine varmıştır. Doğu ile temasından sonra somutlaşan bu resim onun hayatını ve düşüncelerini değiştirmiştir: Romantik bir şair olarak, cesaret, özveri ve acı ile daha önce kendisine dayatılan kültürel önyargılardan arınmış, Doğu’da edindiği somut deneyimiyle birbiriyle çelişen; geçmiş ve geleceği, ideal ve gerçeği, Doğu ve Batı’yı benliğinde bütünleştiren evrensel bir ozan olarak kendini yeniden yaratmıştır.
