This paper presents various visions of women in William Butler Yeats's poetry, most of which are related to his beloved Maud Gonne. In his collection of poems, "A Woman Young and Old" (1933), Yeats uses female imagery to express his concern about women's condition and he wants to call attention to women's oppression and their inferior position in contemporary Irish society. Viewed as a whole, one major figure occupies a central place in Yeats's poetry, his beloved Maud Gonne. His personal experiences –his dreams and desires as well as his conflicts -with her lie in the core of his poetic creation. In Yeats's poetic vision, the rose often becomes an embodiment of his beloved, whose influence on his life and art appears to have been rather paradoxical. While the idealistic vision of Maud Gonne as an image of beauty and grace has often motivated the poet and inspired him to achieve the artistic creativity necessary to write his poems, the real image of his beloved has persistently made him suffer and feel frustrated. Yeats expresses his devotion to Maud Gonne through various female images taken from mythology. Inspired by pre-Raphaelite portraits, decadent writers, and female figures in Irish and Greek mythologies, Yeats's vision of unattainable beloved involves images of seduction and destruction represented by goddesses like Helen, Deirdre, Niamh, and Morrigu.
William Butler Yeats'in şiirlerinde tasvir edilen çeşitli kadın imgelerinin incelendiği bu tezde, söz konusu imgelerden önemli bir bölümünün şairin sevgilisi Maud Gonne'la ilgili olduğu vurgulanmaktadır. "A Woman Young and Old" (1933) ("Genç ve Yaşlı bir Kadın") adlı şiir kitabında Yeats, kadınların toplumdaki durumu konusunda duyduğu kaygıları ifade etmek için kadınları tasvir etmede kullanılan imgeleri tercih eder. Bunu yaparken şair, kadınların maruz kaldıkları toplumsal baskıların yanında dönemin İrlanda toplumunda kadınların ikinci sınıf insan muamelesi görmesi gibi sorunlara dikkat çekmeye çalışır. Genel olarak bakıldığında, Yeats'in şiirlerinde en çok rastlanan kadın figürü Maud Gonne'dır. Şairin sevgilisine duyduğu derin sevgi ve onunla ilişkilerinde yaşadığı çatışmalar şiirlerinde önemli bir yer tutar. Yeats'in yarattığı şiir dünyasında gül imgesi çoğu zaman şairin sevgilisi Maud Gonne'ı simgeler. Bu genç kadının şairin yaşam ve sanatı üzerindeki etkisinin çelişkilerle dolu olduğu söylenebilir. Hayalinde Maud Gonne'ı güzellik ve zerafetiyle ideal bir kadın olarak canlandıran Yeats için sevgilisi şiir yazma sürecinde şairin yaratıcılığını artıran, ona ilham veren yüce bir varlıktır. Oysa, gerçek hayattaki haliyle genç kadın şaire acı çektiren, onu sürekli hüsrana uğratan biridir. Şiirlerinde Maud Gonne'a olan sevgisini ifade ederken Yeats mitolojide kadınlar için yaygın olarak kullanılan imgelere yer verir. Rafael öncesi portrelerden olduğu kadar geleneksel normlara karşı çıkan, aykırı görüşlü, dekadan yazarlardan da esinlenen şair, ayrıca İrlanda ve Yunan mitolojilerinde sıkça rastlanan kadın figürlerden de etkilenmiştir. Yeats'in şiirlerinde Helen, Deirdre, Niamh ve Morrigu gibi tanrıçalar baştan çıkarıcı olduğu kadar acı çektiren erişilmez sevgiliyi simgeleyen mitolojik kadın figürleri olarak karşımıza çıkar.
