Abstract:
Uluslararası Adalet Divanı’nın Somali ile Kenya arasındaki davada verdiği 12 Ekim 2021 tarihli kararında, sınırlandırma hukuku açısından üç husus öne çıkmıştır. İlki, sınırlandırmanın temel amacı olarak hakça bir çözüm gereğini vurgulamasıdır. İkincisi, esas noktaların seçiminde belirli noktaları göz ardı etmesidir. Üçüncüsü ise, üç aşama yöntemini esas alırken bir ilgili şart olarak kesme etkisine ilişkin yaptığı değerlendirmelerdir. Bu bağlamda Divan, kesme etkisine maruz kalacak sahilin içbükeyliğini tespit ederken daha geniş bir coğrafi uzanımı esas almıştır. Bu uygulama, uluslararası yargı içtihadıyla uyumlu olmakla beraber kesme etkisinin tespitinde belirleyici olacak şekilde sınırlandırmanın tarafı olmayan Tanzanya’nın sahillerinin içbükeyliğin tespitinde dikkate alınması, itirazlara konu olmuştur. Söz konusu kararın Türkiye açısından önemi, hem Doğu Akdeniz sınırlandırma uyuşmazlığına yönelik tezler açısından hem de Afrika’daki balıkçılık ilişkileri açısından ortaya çıkmaktadır.
