Bağışlama çoğu insanın hakkında birtakım güçlü örtük görüşlere sahip olduğu bir
konu olsa da, akademik bir konu olarak çekiciliği uzun yıllar teoloji ve felsefe alanıyla sınırlı
kalmıştır. Ancak gerek kendini bağışlama gerekse diğerini bağışlama konusu son yıllarda
sosyal psikologlar ve klinik psikologlar tarafından ilgi görmeye başlamıştır. Alan yazında
tanımına ilişkin bir görüş birliği oluşmamış olsa da, araştırmacılar bağışlamanın, kişilerin
başkalarından kaynaklanan bir zarar deneyimledikten sonra öfke ve öç alma tepkilerinden
vazgeçmelerini içeren bir süreç olduğu konusunda uzlaşmaktadırlar. Bu yazının amacı kişiler
arası ilişkiler açısından bağışlamanın farklı tanımları, bağışlamaya ilişkin geliştirilmiş
modeller, bağışlamanın nedenleri ve ülkemizde gerçekleştirilmiş olan görgül çalışmalar
hakkında bilgi vermektir.
Although almost everyone has some covert notions about it, attraction of
forgiveness as an academic issue was limited with theology and philosophy for many years.
In recent years social psychologists and clinical psychologists started to show interest both in
self forgiveness and forgiving others. Regardless of the fact that there is presently no
consensus for a psychological definition of forgiveness in the research literature, agreement
has emerged that forgiveness is a process consisting of giving up reactions of anger and
vengeance after experiencing an interpersonal harm. The purpose of this article is to review
the definitions and models of forgiveness and giving information about the empirical research
findings in Turkey.
