Özet:
Türkiye ve Ermenistan arasındaki ilişkiler sıcak çatışma veya toprak bölüşümü boyutlarını içermeyen ve aktif olmayan bir çatışma türü olarak uluslararası literatürde farklı bir yerdedir. İkili ilişkilerde 1915’ten kalan geçmişe ilişkin sorunlar ve bu sorunlara eklemlenmiş Ermeni diaspora etkeni mevcuttur. Diaspora ikili ilişkilerde Ermenistan açısından aktif rol oynamakta, hâlihazırda zor bir mesele olan bölgesel barış inşasını güçleştirmektedir. Çatışma çözümleri literatüründe yer alan araçsal uzlaşma yöntemiyle Türkiye ve Ermenistan arasındaki dondurulmuş ilişkilerin uzun vadede olumlu bir seyre çevrilmesi zor ama mümkündür. Mevcut haliyle Türkiye ve Ermenistan arasındaki ilişkilere Liberal barış önerileri ve çatışma çözümleri uygulamak güçken son dönemde Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ meselesinde Türkiye’nin aktif olarak yer almasıyla ve görüşmelerde Azerbaycan ile olan sorunların öncelikli olarak halledilmesi gerekliliğinin vurgulanmasıyla beraber durum giderek karmaşık bir hal almıştır. Azerbaycan ve Ermenistan arasındaki sıcak çatışmalarda toprak paylaşımı gibi öncelikli bir konunun varlığı ve bölgesel güçlerin olaya dâhil olması bölgenin realist siyasi karakteristiğini artırmıştır. Bu nedenlerle Türkiye ve Ermenistan arasındaki ilişkilerdeki çatışma boyutu giderek derinleşmiştir. Çalışmada Türkiye-Ermenistan ilişkilerindeki çatışma çözümü ve uzlaşma yaklaşımları, çatışma çözümlerindeki realist ve liberal politikalar ve çatışma çözümü yerine çatışmanın yönetilmesi gibi realist paradigmalar tartışılacak ve diasporanın çatışma çözümlerindeki yeri incelenecektir.
