Özet:
Bu makale, Anayasa'nın 90. madde, 5. fıkra hükmünün, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bireysel başvuru kararlarında yorumladığı biçimiyle bir zımni ilga hükmü olup olmadığı tartışmasını ele almaktadır. Ayrıca makale, zımni ilga tartışmasına bağlı ve ondan bağımsız olarak, Anayasa'nın 90. maddesine 2004 yılında yapılan değişiklikle birlikte ve sözü edilen Anayasa Mahkemesi kararlarından sonra, Türkiye'deki anayasallık denetim modeline benzer yeni bir yargısal denetim modeli getirilip getirilmediğine ilişkin bir tartışmayı yapmayı amaçlamaktadır. Makalenin vardığı temel sonuç, 90. maddenin 5. fıkra hükmünün zımni ilga hükmü olarak değerlendirilemeyeceği ve Türkiye'de anayasallık denetiminin artık saf olarak Avrupa ya da Kelsenci modele ait olarak kabul edilemeyeceği yönündedir, tabi teorik olarak mümkün olan yeni model uygulamaya aktarıldığı ölçüde.